Vertrouw het verleden toe aan Gods genade
het heden aan Gods liefde
en de toekomst aan Gods voorzienigheid.
Augustinus
In deze tijd waarin we des te meer stil staan bij het verleden, bij wie mensen voor ons zijn en betekenen, bij wat onaf is, niet gezegd of niet gedaan is of we niet meer kunnen doen… mogen we volgens Augustinus met een oprecht hart ons en de mensen die we kennen toevertrouwen aan Gods barmhartigheid en vergeving.
Iedere nieuwe dag mogen we Gods liefde verwelkomen, dankbaar zijn dat we leven, en deze ontvangen liefde ook uitstralen naar de mensen om ons heen. Liefde geeft altijd een zin aan iedere nieuwe dag.
En de toekomst, hoe vol vragen en onzekerheden, voor ons en wie ons dierbaar zijn, mogen we toevertrouwen aan Gods voorzienigheid.
Moge de meditatie over die krachtige woorden van Augustinus, een bemoediging, troost en sterkte zijn in deze tijd.
En dan nog een concrete vraag, een droom in coronatijd. Nu zijn zovele mensen over heel de wereld in nood. Ook jullie weten wie dat zijn in jullie omgeving.
COMPAZ krijgt ook nu soms de vraag om concreet voor mensen te bidden. Zou het niet mooi zijn moesten we één grote kring van biddende mensen vormen, waarin we allen die het moeilijk hebben insluiten, en in ons gebed meenemen naar Jezus, de Vader, de Geest, Maria toe?
Zou het niet mooi zijn om voor hen allen te vragen wat zij nu als ‘dagelijks brood’ ten diepste toe nodig hebben?
Zou het niet mooi zijn dat jij aan mensen uit je omgeving kon doorzeggen dat we met velen een biddende kring vormen rond de mensen die je kent?
Het is een kring waar iedereen welkom is en zijn of haar eigen plaatsje heeft, want we kunnen allemaal als broeders en zusters van elkaar ons richten tot de Vader. Die verbondenheid kan ons ook sterken in ons persoonlijk gebed en anderen dragen.
Laat maar horen of je mee wilt stappen?!
Anne Desmet
