Augustinusbijeenkomsten

De spiritualiteit van Augustinus is een rijke, onuitputtelijke bron van christelijk leven en kan een kompas worden in je dagelijks leven.

Laagdrempelig en kleinschalig willen we op velerlei manieren ‘Augustinus’ ontmoeten en met hem in gesprek gaan.

Zo zijn ondertussen de Augustinus-evenementen gegroeid rond het feest van Augustinus op 28 augustus én gaan we in de adventstijd met Augustinus op weg naar Kerstmis.

ZATERDAG 10 DECEMBER 2022:
MET AUGUSTINUS OP WEG NAAR KERSTMIS – EEN TERUGBLIK

Vooraf een oprecht dankjewel aan allen die deze namiddag mogelijk maakten:
de Zwartzusters, de ondersteuningsgroep van Compaz en het St Donaaskoor o.l.v. Paul De Baere. De paters Karmelieten, die hun aangenaam verwarmde kerk ter beschikking stelden en ook de kloostergang om elkaar daarna nog even te ontmoeten bij een drankje.

Warm onthaald en bekende gezichten geven onmiddellijk een thuisgevoel. De koorleden staan reeds opgesteld. Het licht in de kerststal valt op de nog lege kribbe. De figuren in de stal kunnen staan voor een arme, nederige kerk, die het heil niet van zichzelf verwacht maar van dit Kind in de kribbe. Waarom nog langer wachten om ons verlangen ernaar uit te zingen? Nu zijt wellecome… Ky-ri-e-leis. Een zestal gekende kerstliederen brengen ons in de passende stemming. We krijgen een afwisselend mooie mix van woord en toon: een diepgaande bezinningstekst, een Bijbelwoord, een streepje instrumentale muziek, koorzang en samenzang. Bisschop Lode Van Hecke (Gent) omschrijft als volgt wat muziek met hem doet: “Muziek is van de ene stilte naar de andere gaan. Dankzij de stilte spreken de noten. En de noten leiden op hun beurt tot de stilte.” Schoonheid wekt allereerst verwondering maar maakt uiteindelijk ook stil. Zelfs twee kleine kinderen die ondertussen het ‘kerkinterieur’ verkennen, voelen het aan en genieten in stilte van hun ontdekkingen.

Binnengekomen met een gevoel van: “Eng is het huis van mijn ziel: laat het door U verruimd worden, dat gij er komen kunt” (Aug. Belijdenissen), zingt mijn ziel bij het buitengaan: ‘Naar U gaat mijn verlangen Heer. Heer, mijn God, ik ben zeker van U’ (Psalm 25). Wat een feest!

Na het evenement ben ik uitgenodigd om nog even na te genieten bij ‘’een natje en een droogje. De gastvrijheid en de warme ontmoeting zijn deugddoend. Ik mag ervaren hoe respectvol luisteren – over en weer – heilzaam is voor lichaam, geest en ziel. Het maakt mij dankbaar en voel mij gezegend.

Buiten lijkt Brugge in de ban van Wintergloed, pakjes en het WK voetbal. In mij, de zachte gloed van het Licht en de Vrede van het Kind. De Messias waarin ik geloof lijkt in niets op de voetbalgoden die dezer dagen aan zet zijn. Hoeveel ruimte krijgt Hij nog? Hoe zal straks Kerstmis worden gevierd aan het front in Oekraïne en elders in de wereld waar het ellende troef is? Zijn wij de gemeenschap van christenen die Hij verwacht? Kan Hij – de Komende – onze Kerk in de oude wereld nieuw Leven inblazen? Een ander kerstlied borrelt in mij op: ‘O kom, o kom, Immanuël, verlos uw volk, (uw Israël). Herstel het van ellende weer, zodat het looft uw naam, o Heer!’

Enkele sfeerbeelden van deze namiddag zijn te bekijken op:

https://www.youtube.com/watch?v=o68AAaBQo4Q

Om in deze donkere crisistijd met de nodige moed het nieuwe jaar in te gaan, ben ik zo vrij dit gedicht van Minnie Haskins aan te halen, geschreven in 1908 en door koning George VI in 1939 gebruikt als radio-Kersttoespraak. Heel veel jaren later zal koningin Elizabeth het eveneens gebruiken in haar Kersttoespraak.

Ik zei tot de man die aan de poort van het nieuw jaar stond:
“Geef mij een licht, zodat ik veilig het onbekende binnen kan gaan.”
Maar hij antwoordde: “Ga de duisternis in en leg je hand in de hand van God,
dat zal beter voor je zijn dan licht en veiliger dan een bekende weg.”

Genadevolle Kersttijd en een gezegend 2023!

Ria Fraeyman