Vorige week woensdagavond was het tijd voor een studentenavond rond het thema: “What will we do with all this future?”. Op verzoek van zuster Christine, die rekening hield met de voorkeuren van de studenten, had het personeel van de zusters een maaltijd bereid. Het menu bestond uit aardappelpuree, gehaktballetjes in tomatensaus en als dessert witte chocolademousse.
Het was een gezellige avond aan tafel. Studenten stelden aan elkaar twee initiatieven voor: een bezoek aan de kermis en een ‘bootcamp’ op 1 mei voor geïnteresseerden. Sommige studenten blijven immers op kot omdat ze de volgende dag weer les hebben. Ook werd er een volgende studentenavond gepland op 15 mei om samen te eten en studie- en examentips uit te wisselen.
Elke studente deelde haar visie op het thema van de avond aan de hand van een foto, een symbool of een verhaal. Een studente had zelfs iets moois gehaakt en vertelde er een heel persoonlijk verhaal bij. Een andere studente deelde haar diepste verlangen om leerkracht te worden in een Okan-klas aan de hand van een foto van een klas. Iemand anders had chocolade meegebracht om de aandacht te vestigen op de cacaoproductie en haar hoop om in de toekomst nog chocolade te kunnen eten. Een buitenlandse studente benadrukte het belang van het meegaan met de flow en het grijpen van kansen die zich voordoen en iemand met een visuele beperking deed ons nadenken of de samenleving ook niet de beperkingen versterkt.
Anne liet aan de hand van een PowerPoint enkele betekenisvolle citaten zien die relevant kunnen zijn in het dagelijks leven. De avond werd afgesloten met het meenemen van een klein symbool, een kaarthouder waarbij elke studente op een kaartje schreef wat voor haar nu belangrijk was voor de toekomst.
De avond eindigde zoals hij begon, met een stukje uit het gebed/gedicht van Henry Newman:
Leid me vriendelijk Licht, door ’t duister om me heen, wijs Gij de weg. Een stap is genoeg!
Drie studenten hadden een bootcamp sessie in elkaar gestoken en aangezien het mooi weer was, konden we het buiten doen, met het zonnetje en een briesje wind was het ideaal buiten. Er was ook een beetje muziek op de achtergrond om het aangenamer te maken. We deden telkens rondjes van vier of vijf oefeningen en we werkten zo met een doorschuifsysteem, je deed bv. een oefening 1 min dan 20 seconden pauze en zo doorschuiven naar de volgende oefening. We motiveerden elkaar wanneer we het even lastig hadden. Féline
