Onlangs kwamen 15 van de 18 studenten op kot bij de Zwartzusters voor de eerste keer dit academiejaar samen op een studentenavond. Voor de studenten die hier vorig jaar al zaten, was dit een blij weerzien. Ik merkte op hoe dat ze blij waren dat ze, geslaagd, een tweede of derde jaar konden beginnen… het deed hen deugd hun kotgenoten terug te zien. De nog wat afwachtende of onwennige eerstejaars konden zo al iets proeven van de hartelijke sfeer die gaandeweg op kot groeit en onze plaats zo uniek maakt.
Als studentencoach mocht ik hen verwelkomen en meedelen dat ik hier dankzij de Zwartzusters daadwerkelijk ben om een eindje met hen op weg te staan, door te luisteren, te bemoedigen of waar kan hen te helpen. Als de deur van mijn bureau openstaat, kunnen ze zomaar binnenkomen. Voor wie erop ingaat, is dit een meerwaarde en kan het zelfs het verschil maken!
Zr. Christine had ook nu weer gezorgd voor een aperitiefje met een knabbeltje en ook een heel lekkere spaghettimaaltijd met een ijsje. Dit was een leuke manier om ook elkaar te ontmoeten.
Daarbij kregen de studenten nog de kans om in kleine groepjes enkele kennismakingsvragen te beantwoorden. Uit de opgemaakte quotes van de studenten van de vorige jaren, zochten ze een quote die hen nu aansprak. In de grote groep deelden ze dit met elkaar… zo lichtte iets op van wat hun leven draagt of richting geeft. Zo was iemand blij met de quote ‘Happiness can be found, even in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light’… een ander met ‘Vandaag heb ik echt zin in een kopje gezelligheid, een lepeltje liefde, twee klontjes vriendschap en een wolkje geluk’. Ook dit jaar mogen de studenten opnieuw elk een quote die hen aanspreekt, opmaken om die een tijdje op centrale plaatsen in het gebouw op te hangen.
Aan het einde van de avond luisterden we nog naar een lied dat opriep om te zeilen op de wind van vandaag. Want de realiteit is soms zoals het lied verwoordt:
Toen je dacht, ’t is me teveel, werd het minder
En toen je dacht, ik ben een rups, bleek je een vlinder,
Toen je dacht, dat je iets won, had je verloren,
En toen je dacht, nu ga ik dood, werd je geboren.
Als klein symbooltje kreeg iedereen een notablokje met hartjes erop en werden ze uitgenodigd om iedere dag hun zegeningen erin op te schrijven. Zo kan dit een leidraad en steun worden midden wat komt. Moge het voor ieder een gezegend academiejaar worden met inzet voor hun studies en mooie vriendschappen die kunnen groeien. Stap voor stap bouwen ze aan hun toekomst!
Studentencoach Anne
