Met zicht op de toekomst in 2025

Met zicht op de toekomst in 2025!

Gisterenavond 29 april 2021 hebben we deelgenomen aan de webinar van Missiepastoraal Bisdom Brugge rond het thema: “Met zicht op de toekomst in 2025”. Dit thema werd deskundig en boeiend uiteengezet door Walter van Wouwe, stafmedewerker voor de internationale concregatie van de redemptoristen.

Hieronder enkele zaken die COMPAZ zeker wil meenemen als leidraad om ook onze werking af te stemmen op de toekomst.

  1. Leer de tekenen van de tijd te lezen!

We leven in veranderende werelden die daarenboven verschillen per generatie. Hij stelde dat de samenleving na de tweede wereldoorlog steeds ik-gerichter werd: in de jaren 60 probeerde men zich te onderscheiden van de anderen door onderwijs, in de jaren 70 door bezit, in de jaren 90 door deel te nemen aan de sociale media…. Maar in 2008 was er de bankencrisis en kwam er geleidelijk aan een keer: het WIJ (weliswaar nog de eigen clan) en authenticiteit werden weer belangrijker in de ondertussen heel gefragmenteerde wereld. En die trend terug naar het wij en de authenticiteit zal zich de komende jaren nog verder doorzetten, wat een enorm potentieel in zich draagt voor geloofsintitiatieven die georganiseerd worden voor een groep die elkaar kent en niet te groot is en waar oprechtheid verweven zit in alles.

We kunnen nu als het ware Sint-Christoffels worden die mensen op onze schouder dragen om hen over te dragen naar een nieuw “wij-land”, waar mensen door authentieke geloofsintitiatieven gelukkiger kunnen worden.

 

  1. Hebben we een geloofsboodschap voor iedere generatie met zijn eigenheid?

1-10 jarigen zijn de digi-kids die de digitale cultuur met de moedermelk meegekregen hebben.

10-20 jarigen zijn de Einsteingeneratie: slim, snel, sociaal met uitzondering van de “nerds” die in hun computer kruipen en de “holbewoners” die zich volledig van de samenleving isoleren. In deze groep zijn in Vlaanderen alleen al 200.000 vrijwilligers actief!

20-30 jarigen zijn de wereldontdekkers, voor wie alles flexibel moet zijn en die zich daardoor nu nog niet willen binden.

30-40 jarigen is de zandlopergeneratie, mensen die het heel druk hebben en vechten tegen de tijd in.

40-50 jarigen zijn de babyboomers bij wie alles snel, snel moet gaan, maar die wel tijd maken voor een event, een uitzonderlijk en aantrekkelijk gebeuren.

50-60 jarigen is de rijkste generatie met een groot sociaal potentieel.

60-70 jarigen is een stille generatie met heel veel respect, die heel vaak vrijwilligerswerk doen.

70-80 jarigen zijn veelal kritisch, trouw, wijs, zorgend.

 

  1. Door de coronacrisis is er beweging: mensen ontdekken meer en meer de waarde van het lokale, maar zijn zich ook bewust dat het globale niet mag vergeten worden, want dit heeft daadwerkelijk impact op ons concrete leven.

 

  1. Geloofsintitiatieven voor deze tijd beantwoorden best aan volgende criteria:      
  • Ze dienen een plaats van verbinding en evangelische vriendschap te zijn.

  • Ze dienen een plaats te zijn waar er ook actief iets gedaan wordt.

  • Tegelijkertijd dienen ze plaatsen te zijn voor herbronning, verdieping, meditatie, uitwisseling, gebed, viering. Met andere woorden: GAS: Gemeenschap – Actie – Stilte

 

  1. Met het beeld van een VUURTOREN voor ogen kunnen we ons als COMPAZ de volgende vragen stellen:
  • Als je je engageert: waarom doe je wat je doet? Wat is je missie? Om daarachter te komen is het belangrijk je te richten op het licht van de vuurtoren en je de vraag te stellen: WAAROM doe je wat je doet? Als je de redenen van je hart vindt, als je weet wat je raakt, zal je dit ook aan anderen kunnen doorgeven. 
  • Als je samen droomt en vooruitblikt; wat zou je graag gerealiseerd zien in 2025? Wat is je toekomstvisioen? Samen kan je de vraag beantwoorden: Wat is het visioen van God binnen ons project? Welke vaarroutes zijn er mogelijk?
  • Wat zijn de gedeelde waarden die ons met elkaar verbinden?
  • Vandaaruit kan dan een actieplan opgesteld worden voor het komende werkjaar. Samen kunnen we dat dan realiseren, ervoor zorgend dat iedereen er goesting voor heeft en er deugd aan beleeft. Bovendien kunnen we dan met realistische verwachtingen aan mensen vragen of ze als vrijwilliger voor een korte tijd aan een haalbare opdracht willen meewerken. Met een diverse groep, waar ieders talent gerespecteerd wordt, kan men dan samen een groter geheel opbouwen. 

Daarbij is het belangrijk om ervoor te zorgen dat we niet een kaars zijn die wanneer er een wind opsteekt gemakkelijk uitgeblazen wordt maar een vuurblok, de ene rustend op de ander. Als er dan een storm opsteekt zal het vuur alleen maar meer aangewakkerd worden.