Vandaag is het de verjaardag van COMPAZ. Zes jaar geleden op O.L.V.-Lichtmis startte dit project van de Zwartzusters van Brugge en ik mocht daar de bezieler, de trekker, de companheira, de tochtgenoot van zijn, ten dienste van vele zoekers naar zin en gelovige verdieping. God dank!
Deze website vertelt meer hoe ik samen met zr. Christine de hogeschoolstudenten op kot bij de Zwartzusters als studentencoach nabij mag zijn; en hoe we, samen met de ondersteuningsgroep, een aanbod van Augustinusleesgroepjes, laagdrempelige Augustinusnamiddagen, een Bijbelgroepje, een biddende kring, en ook aandacht voor gelovige zingeving, troost en bemoediging in zovele individuele ontmoetingen mochten gestalte geven. Stap voor stap banen we samen met vele tochtgenoten een weg.
Gisteren gingen we met een groepje naar het Bijbelse belevingscentrum BIBLIA in het Grootseminarie te Brugge. Daar viel me een spreuk in het oog: “Durf het vertrouwde pad verlaten. Je staat op een kruispunt. Net als in veel Bijbelverhalen moet je kiezen. Welke richting wordt het?”.
Zo’n keuzemomenten kunnen echt genademomenten worden in het groot of het klein. Midden het leven zoals het is, met zijn lief en leed, krijgen ook wij iedere dag onverwachte liefdesgeschenken, pareltjes van hoop, zaadjes van geloof. Geregeld kunnen we met ons levenskompas kijken of we nog een levengevende richting uitgaan en gesteund door gebed en geestelijk voedsel kunnen we op cruciale momenten of ook iedere dag opnieuw ons leven heroriënteren!
De titel van een boek van Huub Oosterhuis blijft mij fascineren: Gaan waar geen weg is. Zo ontstaan nieuwe initiatieven. Maar is ook iedere nieuwe levensdag niet een nieuw stukje levensweg die voor ons ligt en die we in vrijheid kunnen bewandelen? Gaandeweg wordt dan samen met anderen de weg gebaand. En zoals we ook vaststelden in het gesprek na ons BIBLIA-bezoek bij een drankje en knabbeltje: dan mogen we samen met tochtgenoten ontdekken dat wat in de Bijbel staat ook in ons leven gebeurt… want ook wij stappen mee in het goddelijk liefdesavontuur.
Dank je wel voor jullie bemoedigende en hartelijke verbondenheid onderweg!