Beste tochtgenoot op de weg,
Ga je mee op weg naar Pasen?
Het is een tocht waar we op aswoensdag, vol goede moed aan beginnen,
luisterend naar de eeuwenoude oproep om te bidden, te vasten en naastenliefde te beoefenen.
Dat klinkt goed in de oren niet? Of misschien is het voor jou afgezaagd of juist helemaal nieuw.
Ga je mee op weg naar Pasen?
Want zo’n tocht van veertig dagen beginnen we best niet alleen.
We hebben elkaar nodig om het vol te houden, om niet halverwege op te geven.
Want op onze tocht liggen er vele struikelblokken:
soms hebben we geen zin om op de nood van de ander in te gaan,
soms gaat ook Gods Woord het ene oor in en het andere uit,
soms belemmeren de zorgen van het leven of het angstaanjagende nieuws
onze openheid om vertrouwvol de tocht verder te zetten.
Ga je mee op weg naar Pasen?
Vasten… ja, wie wil daar aan meedoen?
Wie wil geloven en vertrouwen op die wonderbaarlijke kracht die uitgaat van vasten en bidden,
dat oeroude vertrouwde Bijbelse gebruik, ook aanbevolen door Jezus,
dat persoonlijke bekering of bekering van volkeren in de hand werkt.
Heb je zin om je net nu daaraan samen met anderen te wagen?
Ga je mee op weg naar Pasen?
Ik vraag het aan jou persoonlijk… want ‘samen’ maakt minder eenzaam.
Maar laten we vooral ook die vraag stellen aan de Verrezene,
want wie beter dan Hij, kan onze reisgids zijn,
doorheen alle levensperikelen, geen één uitgezonderd,
weet Hij de weg naar Pasen!
Hij zal iedere dag weer op de afspraak zijn, en jij?
