Vandaag trof mij in de dagelijkse Bijbellezing van de profeet Jesaja de oproep om standvastig van hart te zijn en te vertrouwen op de Heer omdat Hij een rots is voor immer en altijd. Daarbij aansluitend was er de uitnodiging in het Evangelie om ons huis te bouwen op de rots, zodat het storm en wind kan trotseren.
Welk een hoop straalt er uit deze lezingen… en als we achterom kijken zien we inderdaad dat het geloof doorheen de eeuwen, doorheen de vele oorlogsperikelen, pandemies, natuurrampen enz. van generatie tot generatie tot ons gekomen is. Ook al was het soms dankzij ‘een kleine Rest’.
Daarom nodig ik jullie allen uit om gelovig op te trekken naar Kerstmis, in het gezelschap van Maria, Elisabeth, Jozef, Zacharias, de profeten en ja zelfs van Johannes de Doper… Toen vormden zij die kleine Rest… maar niets belette de Heer om met hen de mensheid heel nabij te komen en voorgoed geschiedenis te schrijven en de stroom van de rivier te veranderen.
In het gebeuren ‘Met Augustinus op weg naar Kerstmis’ van volgende week zaterdag 10 december om 14u30 in de Sint-Jakobskerk te Brugge, beginnen we met de tekst:
“Je hoeft niet te spreken wanneer je naar de kerststal gaat,
weet dat je vrede vindt als je dat Kind maar binnen laat”.
En Augustinus laat ons binnenkijken in zijn diepste verlangens:
“Wanneer uw glorie zich zal openbaren, zal ik verzadigd zijn”.
Trekken we samen op naar het Kerstgebeuren anno 2022?!
Wie weet houd je samen met ons halt in de eeuwenoude bedevaartskerk van Sint-Jakob op zaterdag 10 december om 14u30? Welkom!